Τραχηλίτιδα
Τι είναι λοιπόν αυτή η περίφημη τραχηλίτιδα για την οποία ανησυχούν όλες οι γυναίκες; Τι είναι αυτή η περίφημη νοσολογική οντότητα, που είναι από τις πιο συχνές νοσολογικές οντότητες που βρίσκουν οι γυναικολόγοι στις ασθενείς τους; Στο κείμενο αυτό θα κάνουμε μία προσπάθεια να απομυθοποιήσουμε την τραχηλίτιδα, αλλά να δώσουμε και την πραγματική διάσταση της.
Εισαγωγή
Τι είναι λοιπόν αυτή η περίφημη τραχηλίτιδα για την οποία ανησυχούν όλες οι γυναίκες; Τι είναι αυτή η περίφημη νοσολογική οντότητα, που είναι από τις πιο συχνές νοσολογικές οντότητες που βρίσκουν οι γυναικολόγοι στις ασθενείς τους; Στο κείμενο αυτό θα κάνουμε μία προσπάθεια να απομυθοποιήσουμε την τραχηλίτιδα, αλλά να δώσουμε και την πραγματική διάστασή της.
Ορισμός
Η λέξη τραχιλίτις όπως και όλες οι λέξεις που τελειώνουν σε -ιτις στην ιατρική, σημαίνει μία φλεγμονή, και στην προκειμένη περίπτωση φλεγμονή στο τράχηλο. Τι όμως προκαλεί αυτή την φλεγμονή; ποια είναι τα συμπτώματα; τι πρέπει να προσέχουμε;
Συμπτώματα
Η τραχηλίτιδα μπορεί να παρουσιάζεται με μία αύξηση της εκκρίσεως των υγρών του κόλπου, που μπορεί και κάποια φορά να μυρίζουν, ή μαζί με κολπίτιδα, και, οπτικά, στο μάτι του γυναικολόγου, ο τράχηλος φαίνεται κόκκινος και οιδηματώδης και μπορεί να πονάει όταν το μετακινούμε.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η καλλιέργεια κολπικού υγρού βγαίνει θετική.
Αιτιολογία
Αυτή η οξεία φλεγμονώδης διαταραχή μπορεί να προέλθει είτε από άμεση μόλυνση του τραχήλου, ή μπορεί να οφείλεται σε μία λοίμωξη του κόλπου ή της μήτρας.
Έτσι λοιπόν από αυτά που ελέχθησαν μέχρι τώρα καταλαβαίνουμε ότι η πιο πιθανή και συχνή αιτία πρόκλησης τραχηλίτιδας είναι κάποιος μικροβιακός παράγων.
Ο γονόκοκκος επίσης, όπως και εντερόκοκκοι, στρεπτόκοκκοι ή σταφυλόκοκκοι μπορεί να προκαλέσουν λοίμωξη του τραχήλου και κατά συνέπεια τραχηλίτιδα. Τα τρία τελευταία μικρόβια τα βρίσκουμε συνήθως μετά τον τοκετό.
Τραχηλίτιδα μπορεί επίσης να επέλθει και από χλαμύδια. Είναι γεγονός, ότι τα μικρόβια μπορεί να προκαλέσουν φλεγμονή του τραχήλου.
Συνέπεια της φλεγμονής είναι η αυξημένη αιμάτωση της περιοχής.
Συνέπεια της αυξημένης αιμάτωσης είναι η αύξηση της θερμοκρασίας της περιοχής.
Συνέπεια της αύξησης της θερμοκρασίας της περιοχής είναι η δημιουργία καλύτερου περιβάλλοντος για την ανάπτυξη μικροβίων.
Και έτσι έχουμε ένα φαύλο κύκλο όπου τα μικρόβια προκαλούν περισσότερη αιμάτωση και αύξηση της θερμοκρασίας, οι καταστάσεις αυτές προκαλούν αύξηση μικροβίων, η αύξηση μικροβίων επιτείνει την φλεγμονή και η κατάσταση δύσκολα σταματάει εάν δεν επέλθει η θεραπευτική ιατρική επέμβαση.
Οι μύκητες εκτός από τα μικρόβια μπορεί να προκαλέσουν τραχηλίτιδα, όπως μπορεί να προκαλέσει και
H τριχομονάδα και η Gardnerella.
Τραχηλίτιδα προκαλούν και οι ιοί.
Ένας συνήθης ιός είναι ο ιός του απλού έρπητα ( που σχεδόν πάντοτε είναι ο ιός τύπου ΙΙ ) που προκαλεί τραχηλίτιδα χαρακτηριστικής εμφάνισης.
Ένας άλλος ιός είναι ο ιός των κονδυλωμάτων που μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή στον τράχηλο, με ή χωρίς ύπαρξη οπτικά εμφανών κονδυλωμάτων. Αυτός ο ιός των κονδυλωμάτων έχει την δυνατότητα, μετά πάροδο αρκετού χρονικού διαστήματος να αυξήσει την πιθανότητα αλλοιώσεων των κυττάρων του τραχηλικού επιθηλίου, και, ορισμένες φορές, να δημιουργηθεί τραχηλική ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία, σε περιπτώσεις που η γυναίκα έχει πολύ καιρό να επισκεφθεί τον ιατρό της.
Κύριες εξετάσεις
Στην τραχηλίτιδα, οι κύριες εξετάσεις που πρέπει να γίνουν είναι δύο:
1) Η πρώτη, είναι το τεστ Παπανικολάου, με το οποίο εξετάζουμε τα κύτταρα του τραχήλου στο μικροσκόπιο. Η εξέταση γίνεται από ειδικό κυτταρολόγο. Με το τεστ Παπανικολάου, πέραν της αμέσου δυνατότητος αναγνωρίσεως ορισμένων μικροβίων (το τεστ Παπανικολάου βέβαια, δεν είναι μικροβιολογική άλλα κυτταρολογική εξέταση), υπάρχει η δυνατότητα να αναγνωρίσουμε ορισμένες αλλοιώσεις στην μορφολογία, στην μορφή δηλαδή στην εμφάνιση των κυττάρων του τραχήλου.
Εάν λοιπόν το τεστ Παπανικολάου διενεργείται συχνά, διαπιστώνουμε τις αλλαγές αυτές αρκετά νωρίς, και μπορούμε πολύ εύκολα να τις αντιμετωπίσουμε χωρίς κανένα πρόβλημα. Στις περισσότερες τραχηλίτιδες, το τεστ Παπανικολάου αποτελεί κοινό «μπούσουλα» για τον ιατρό, που τον βοηθάει να παρακολουθήσει την κατάσταση αυτή.
2) Η καλλιέργεια κολπικού υγρού, η μικροβιολογική δηλαδή εξέταση επιχρίσματος που λαμβάνεται από το κόλπο και επωάζεται επί δύο μέρες σε θερμοκρασία 37 βαθμών Κελσίου (την θερμοκρασία του σώματος) με συνέπεια να δοθεί η δυνατότητα να αναπτυχθεί οποιοδήποτε μικρόβιο υπάρχει στην περιοχή, μας δίνει την δυνατότητα να αναγνωρίσουμε κάποιο μικρόβιο το οποίο, αν δεν θεραπευτεί, θα είναι πολύ δύσκολο να θεραπευτεί η τραχηλίτιδα.
Έχει παρατηρηθεί, ότι τραχηλίτιδες στις οποίες κάνουμε συχνές καλλιέργειες κολπικού υγρού και κρατούμε τον κόλπο καθαρό, δίνοντας συχνά την κατάλληλη και αρμόζουσα θεραπεία για τα υπάρχοντα μικρόβια, τείνουν πολλές φορές να υποχωρήσουν.
Έτσι λοιπόν, καλό θα είναι να κάνουμε καλλιέργεια κολπικού υγρού και να βρούμε το μικρόβιο εκείνο που φταίει πολλές φορές για την δημιουργία φλεγμονής στον τράχηλο.
Θεραπεία
Κρυοπηξία
Θα έχετε ίσως ακούσει πολλές φορές και για την κρυοπηξία. Τι είναι αυτό; Παρ όλο που αυτό ίσως είναι αντικείμενο κάποιου άλλου σχολίου, θα αρκούσε ίσως να αναφέρουμε ότι η κρυοπηξία είναι ένας τρόπος καταστροφής του βλαμμένου επιθηλίου του τραχήλου, χρησιμοποιώντας πολύ χαμηλή θερμοκρασία.
Στην κρυοπηξία, εφαρμόζοντας πολύ χαμηλή θερμοκρασία στον τράχηλο, καταστρέφουμε το επιθήλιο του τραχήλου, το οποίο αργότερα περιμένουμε να αναπλαστεί φυσιολογικό. Καταστρέφουμε δηλαδή τα στοιχεία εκείνα τα οποία είναι παθολογικά.
Η κρυοπηξία δεν πονάει, και μπορεί για μία ή δύο βδομάδες η γυναίκα να έχει αυξημένα υγρά, που όμως δεν περιέχουν μικρόβια, αφού δίνουμε κάποια αλοιφή κολπική μετά την κρυοπηξία.
Λέιζερ
Αντιμετώπιση της τραχηλίτιδας μπορεί επίσης να γίνει και με λέιζερ, (αντί για πολύ κρύο γίνεται καταστροφή του τραχήλου με λέιζερ, η λεγόμενη εξάχνωση). Εάν ο τράχηλος παρουσιάζει εκτεταμένες αλλοιώσεις, και θέλουμε να στείλουμε ένα μεγάλο κομμάτι του για ιστολογική εξέταση (σε αυτή την περίπτωση δεν κάνουμε κυτταρολογική αλλά παθολογοανατομική «ιστολογική εξέταση»), τότε κάνουμε την λεγόμενη κωνοειδή εκτομή .
Σε όλες τις περιπτώσεις, ο τράχηλος αναπλάσετε, παρ όλο που σε γυναίκες που έχουν κάνει κωνοειδή εκτομή και μετά μένουν έγκυες, συνιστάται να διενεργείται περίδεση τραχήλου. Πολλές φορές, η τραχηλίτιδα μπορεί να προκαλέσει και κάποια κολπική αιμόρροια, πράγμα που βοηθάει την γυναίκα να επισκεφτεί τον ιατρό.
Είναι γεγονός όμως, ότι τις περισσότερες φορές η γυναίκα δεν έχει συμπτώματα. Γι αυτό, οι γυναίκες ακόμα και με καρκίνο του τραχήλου, μπορεί να μην έχουν αντιληφθεί την κατάσταση αυτή, την οποία αντιλαμβάνεται ο γυναικολόγος τους, αν και όταν τον επισκεφτούν.
Ελάττωση της γονιμότητας
Επίσης, για να απαντήσουμε μία συχνή ερώτηση κατά πόσο η τραχηλίτιδα προκαλεί ελάττωση της γονιμότητας, μπορούμε να πούμε ότι είναι γεγονός ότι η παχιά, παχύρρευστη, όξινη και με μικρόβια τραχηλική βλέννα είναι βλαπτική στο σπέρμα και ελαττώνει την γονιμότητα.
Κολποσκόπηση
Η τραχηλίτιδα επίσης μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις, να έχει και κάποιο πόνο, και εάν δεν αντιμετωπισθεί μπορεί να προκαλέσει επέκταση του μικροβίου, με συνέπεια η οξεία τραχηλίτιδα να εξελιχθεί σε χρόνια τραχηλίτιδα και ίσως δημιουργία σαλπιγγίτιδας ή ακόμα, σπάνια, όμως στένωση και του τραχήλου.
Εδώ δεν θα πρέπει να παραλείψουμε τον ρόλο της κολποσκόπησης η οποία είναι μία εξέταση κατά την οποία εξετάζουμε τον τράχηλο με μικροσκόπιο, και με την βοήθεια διαφόρων ουσιών, μπορούμε να διαπιστώσουμε κατά πόσο υπάρχει πρόβλημα στον τράχηλο.
Πρόληψη
Η μεγαλύτερη συμβουλή που αξίζει να δοθεί στην περίπτωση αυτή στις γυναίκες, είναι να επισκέφτεστε τακτικά τον γυναικολόγο σας και να κάνετε τεστ Παπανικολάου και καλλιέργεια κολπικού υγρού όποτε σας συμβουλεύει εκείνος.
Έχει πια αποδειχθεί σε όλα τα χρόνια αυτά που έχουν περάσει, ότι η γυναίκα που επισκέπτεται τακτικά τον γυναικολόγο της και ελέγχεται τακτικά από αυτόν, έχει πολύ λίγες έως καθόλου πιθανότητες να αναπτύξει καρκίνο του τραχήλου.
Γι αυτό λοιπόν, οι γυναίκες θα μπορείτε να είσαστε εντελώς ήσυχες, αν ξέρετε ότι υπάρχουν προληπτικές εξετάσεις οι οποίες σας εξασφαλίζουν σχεδόν 100% την απόλυτη υγεία σας.